De kleurexplosies van Isabelle Roskam

Isabelle, je bent pas sinds kort fulltime kunstenaar, hoe ben je begonnen?

Dat klopt, maar mijn vader is ambachtsman en heeft een atelier. Daar heb ik eerst zes jaar gewerkt, heel leuk want ik werkte met verschillende kunstenaars en technieken. Bij mijn vader heb ik geleerd hoe je je bedrijf in de markt zet en je eigen werk verkoopt. In die tijd heb ik ook monumentaal werk gemaakt, er staat bijvoorbeeld een grote sculptuur van me op een rotonde in Tilburg. Ik vind het altijd heel leuk om daarlangs te rijden!

Toch wilde ik ook meer doen met design, daarom ben ik bij Fatboy gaan werken. Zij weten precies hoe ze creatief werk omzetten in een massaproduct en zijn daar groot mee geworden. Ik heb er uiteindelijk 4 jaar sales gedaan en veel geleerd over product design en het opbouwen van een merk, maar toen ontplofte ik bijna. Ik moest gewoon tekenen en schilderen!

En toen, op naar Amsterdam?

Ja! Ik stopte bij Fatboy, verkocht mijn huis in Tilburg en maakte de stap naar Amsterdam. Tja, daar sta je dan met je grote mond, dan moet je het ook gaan doen. De doeken werden besteld, ik kocht verf en heb dag en nacht geschilderd. Best bizar, want toen merkte ik eigenlijk dat de realiteit mijn droom had ingehaald. Dat was echt het ultieme genot, vooral als je dan ook nog werk begint te verkopen en mag exposeren.

Sommige kunstenaars werken uren aan een doek, jij kunt best snel produceren.

Dat lijkt misschien zo, maar eigenlijk gaat er best veel tijd in zitten. Voordat ik begin ben ik al weken met een werk bezig, maak ik schetsen en doe ik inspiratie op. Nu ben ik bijvoorbeeld bezig met de schetsen voor een doek van 3 bij 4 meter. Maar, als ik dan eenmaal begin kan het zomaar in acht uur staan. Natuurlijk is het dan niet af, het is nooit af. Soms pak ik een schilderij van een jaar geleden en schaaf het bij.

Aan wie hoop je je werk te verkopen?

Er is geen specifieke doelgroep, maar mensen vallen vooral op de kleuren van mijn werk. De energie die het uitstraalt. Op mijn schilderijen moet je meteen verliefd worden, je komt er niet drie keer voor terug maar neemt ze meteen mee naar huis. Ik hoor vaak dat mensen geïnspireerd worden door mijn werk, dat ze mijn energie en vibe krijgen door ernaar te kijken.

Je gebruikt veel verf in je werk, heb je je laten inspireren door bekende kunstenaars?

Zeker, ik vind het abstract expressionisme helemaal te gek, dat raakt me enorm. Ik ga heel vaak naar het Stedelijk Museum, want daar hangen twee werken van De Koning. Dat is mijn grootste bron van inspiratie, ik kan eindeloos lang naar die twee werken kijken. Daar zit zoveel diepte in, natuurlijk laat ik me daardoor inspireren. Omdat het me zo raakt, is het ook precies wat ik wil uiten. Ook de snelheid van street art is voor mij een inspiratiebron, dat zit ook in die tijd verweven. Het zijn eerder momenten, het is echt een kwestie van zoeken naar wat bij jou past.

Je werkt op de grond, waarom doe je dat?

Dat vind ik heel fijn, omdat ik dan voor mijn gevoel een overzicht heb van het werk. Ik hou er ook niet van om gekaderd te werken. Als ik op een ezel werk, beperk ik me alleen tot het doek. Nu gebruik ik eigenlijk de hele vloer als doek en haal ik er uiteindelijk een stukje uit om aan de muur te hangen. Dan is het onderdeel van iets groots. Niets is precies wat je ziet, er zitten altijd verschillende lagen achter en werken op de grond geeft me de ultieme vrijheid om die lagen te laten zien. Ik kan trouwens niet op een ezel werken, want de verf die ik gebruik is heel dun, dan zou het gewoon weer van het doek lopen.

En wat vindt je huisbaas van die vloer?

Hij kan eruit! Dus als ik verhuis, gaat de vloer gewoon mee. In mijn vorige atelier had ik een prachtige eiken vloer liggen. Die wilde ik afdekken zodat hij niet vies zou worden. Maar net toen ik dat wilde doen liet ik er een pot gele verf overheen vallen. Tja, toen was ‘ie ingewijd, dus let’s go.

Wat hangt er thuis boven de bank?

Er hangt een schilderij van mezelf met daarnaast heel veel foto’s. Maar mijn huis ziet er iedere week anders uit, want ik gebruik het als groot moodboard. Er hangen ook teksten en gedichten, maar ik haal ook regelmatig wat weg. Het hangt helemaal af van waar ik aan werk. Een paar weken geleden was ik bezig met een expo en was het hier totale chaos, maar dan ga je verbanden zien en maak je keuzes. Dingen uit het atelier gaan ook vaak mee naar huis, dan kijk ik er nog een paar dagen naar, eigenlijk is mijn huis een verlengstuk van het atelier.

Wat maakt dit atelier zo geschikt voor jou?

Veel licht, maar ik heb ook gemerkt dat ik niet aan een ruimte gebonden ben. Stel bijvoorbeeld dat ik morgen een ander atelier krijg, dan zou dat me niet beangstigen. Ik weet inmiddels heel goed waar ik naartoe wil, als ik verf heb en aan de slag kan ben ik blij. Dat geeft voor mij het ultieme gevoel van vrijheid, dat je niet gebonden bent aan een plek of materiaal maar overal kunt werken. Dit is een fijne plek, maar daar zijn er meer van. Ik heb wat dat betreft niet veel nodig.

Wat is je volgende stap?

Ik ben nu bezig met een expositie, maar kijk ook alvast waar ik daarna naartoe wil. Mijn volgende expositie heet One Year of Madness, daarin laat ik eigenlijk alles zien wat ik het afgelopen jaar heb gedaan. Schilderijen, textiel, keramiek, alles. Ik heb zoveel gemaakt en gedaan, eigenlijk is het een time lapse. Het liefst wil ik ook groter gaan werken. Het zou te gek zijn om een doek van 10 bij 12 meter te beschilderen, dan maakt mijn werk ook veel meer impact. Alles ligt eigenlijk open, ik vind het heel fijn dat het een beetje blanco is.

Er zijn zo onwijs veel mogelijkheden en ik vind het fijn om alles af en toe om te gooien. Maar me uitdrukken met verf en papier zal altijd de basis zijn. Het is heel spannend!

Het werk van Isabelle is te koop op onze kunstafdeling in Zaandam.