Op bezoek bij Miriam van den Broek van Jules Bean

Ben je altijd al met sieraden bezig geweest?

Ja, ik maakte als klein meisje al sieraden op mijn bed. Dan kocht ik kraaltjes, haalde metaaldraad uit mijn vaders schuur en dan ging ik kijken wat ik daarmee kon. Als elfjarige heb ik een keer op de vrijmarkt gestaan en best veel geld verdiend met het verkopen van mijn eigen sieraden. Ook op de middelbare school had ik altijd een blikje sieraden mee en die verkocht ik dan in de kantine.

Hoe is dat kleedje op de vrijmarkt uitgegroeid tot een sieradenmerk?

Toen ik jong was werkte ik in de retail als bijbaantje, daar was ik ook best wel goed in. Na de Havo vond ik een grote-mensen-baan in de retail, maar ik merkte dat ik het sieraden maken begon te missen. Toen ik op een gegeven moment de retail uit ging, is het verder heel organisch gelopen. Mensen reageerden heel enthousiast op wat ik maakte. Zo droeg een vriendin van me ooit een ketting die ik gemaakt had en de winkel waar ze was vroeg toen waar ze die vandaan had. Ik mocht toen proberen om daar mijn sieraden te verkopen.

Het ondernemen zat er dus eigenlijk ook al jong in?

Naast sieraden maken vind ik ondernemen gewoon heel interessant en dat commerciële zat er inderdaad altijd al in. Ik wilde eerst helemaal niet dat dit mijn fulltime baan zou worden. Ik heb heel lang gezegd: als ik de helft van mijn huur met de sieraden kan betalen, dan is het voor mij goed. Het was echt een hobby, echt iets dat ik altijd al deed en waar ik ontspanning uit haalde.

Nu is het een fulltime baan, is er veel veranderd?

Het nadeel van van je hobby je werk maken, is dat je geen hobby meer hebt. Dus wat doe je ’s avonds op de bank na je werk? Dat is nu best wel eens ingewikkeld. Toen het bedrijf groeide zeiden veel mensen: je moet het maken van de sieraden uit handen geven, daar gaat de meeste tijd in zitten. Terwijl ik dat het leukste vind om te doen! Daarnaast is het een goede manier om de kwaliteit te waarborgen. Als ik iemand anders mijn sieraden laat maken, zie ik altijd verschillen.

Hoe komt zo’n collecties tot stand?

Mijn collecties zijn gebaseerd op wat ik op dat moment belangrijk vind. Hele nieuwe collecties hebben vaak een thema, mijn laatste collectie is bijvoorbeeld gebaseerd op Frankrijk en de Franse vrouw. De kleuren die ik daarbij vind passen komen dan ook terug. Veel lila, lavendelblauw. Ik zie dan een vrouw voor me en alle sieraden van de collectie moeten passen bij die vrouw. De collectie van vorig jaar heette Eve, dat stond voor mij voor ‘het begin’ en het begin van sieraden maken, was voor mij het werken met edelsteentjes. In die collectie stonden edelstenen dus centraal.

Maak je alleen dingen die je zelf mooi vindt?

Ja! Mijn laatste collectie is echt mijn kindje, ik vind alles zelf te gek. Maar natuurlijk zijn er altijd sieraden die ik minder snel zou dragen.Toch vind ik het sieraad an sich altijd mooi en in balans. Er gaan veel samples aan vooraf voordat een sieraad is hoe ik het wil hebben. Ik zou het niet verkopen als ik er niet voor de volle 100% achter sta. De sieraden die ik zelf draag zijn van mezelf of sieraden met een speciale betekenis, Dus die van mijn oma zijn geweest of die ik heb gekregen op een speciaal moment. Die combineer ik dan met de sieraden die ik voor Jules Bean maak.

Waar staat het merk Jules Bean voor ?

Eigenheid staat voorop. Ik wil dat mensen een sieraad van Jules Bean hebben en denken: dit sieraad hoort bij mij! Als ik mijn sieraden verkoop wil ik dat klanten er hun eigen herinneringen aan geven. Dat een sieraad écht een eigen verhaal krijgt. Het idee dat ik een sieraad in mijn atelier bedenk en in elkaar zet en dat het vervolgens deel wordt van een traditie, dat vind ik heel vet!

Wat betekent eigenheid voor jou?

Ik geloof in het ontwikkelen van je eigen stijl, door dingen die je mooi vindt met elkaar te combineren. Dat geldt voor je huis, voor je kleding. Je moet niet bedenken wat voor type je zou willen zijn, maar je omringen met spullen die je mooi vindt.

Wat wil je met Jules Bean bereiken de komende jaren?

Ik ben niet echt een planner, als in: ik heb geen droom voor over vijf jaar. Wat ik interessanter vind is hoe ik zelf met Jules Bean als bedrijf omga. Uiteindelijk wil ik groeien, niet alleen qua omzet maar ook met nieuwe technieken en materialen. Dat heeft ook met persoonlijke ontwikkeling te maken. Als mijn collecties steeds beter, mooier en toffer worden, dan ben ik als mens gelukkig.

Heb je nog dromen?

Alles wat ik ooit bedacht had met Jules Bean is uitgekomen. Bekende Nederlanders dragen mijn sieraden, ze komen voorbij in magazines en je vindt mijn collectie bij meer dan vijftig verkooppunten. Ik hoef niet in grote warenhuizen te liggen want ik hoef niet in massa’s te produceren. Van hoe het nu gaat, word ik heel blij en het past bij me omdat ik alles nu zelf kan maken. Wellicht vind ik dat in de toekomst niet meer leuk, maar wie dan leeft, wie dan zorgt. Wat me wel tof lijkt is om startende creatief ondernemers te helpen met hun bedrijf. Ik heb jarenlang het gevoel gehad dat ik een nieuw wiel uit moest vinden. Als ik mensen daarmee zou kunnen inspireren als ondernemer, zou dat heel tof zijn.

Zijn er mensen die jou hebben geïnspireerd?

Hmm, niet persé. Hoe Olcay Gulsen haar merk Supertrash in de markt heeft gezet vind ik wel inspirerend. Dat vind ik marketingtechnisch zo slim, dat ik daar wel naar opkijk. Verder ben ik fan van mensen die écht iets kunnen. Mensen die iets vanuit hun hart en passie doen en ergens echt in geloven. Ik heb dat zelfs met mijn fysiotherapeut. Daar kom ik al jaren, maar ik vind het zo interessant dat iemand zo’n fascinatie heeft voor het menselijk lichaam. Ja, bevlogen mensen, ik krijg daar energie van.

Wat zou jij willen zeggen tegen mensen die tegen jou opkijken?

Geloof in je eigenheid, op alle vlakken. Je hoeft niet iedereen tevreden te houden. Als je iets doet dat nét niet helemaal goed voelt, dan gaat dat vaak mis. Eigenheid is voor mij het belangrijkste en iets wat ik altijd wil blijven voelen in alles wat ik doe.

Volg Miriam via het instagramaccount van Jules Bean, of via de website!