Vertel, wie is Kiki Bosman?
Een nieuwsgierige maker met een zwak voor mensen en hun verhalen. Een soort professionele kletser met een zwak voor gewone mensen met ongewone verhalen. Ik maak series waarin ik laat zien hoe rijk het alledaagse eigenlijk is. Van Jordanezen die nog op straat zingen tot oma’s met levenswijsheid waar geen zelfhulpboek tegenop kan. Ik ben sinds mijn eerste koophuis ook steeds meer een huismuts aan het worden die met een theetje en de kaarsjes aan met de katten op de bank zit. Ik hou van humor, benoem graag de olifant in de kamer, kijk graag naar de menselijke kant van kwesties en ben een hele grote levensgenieter.
Je bent verliefd geworden op de Jordaan. Waar komt deze liefde vandaan en zien we de Jordaan ook terug in je interieur?
De Jordaan voelt als een dorp met een randje. Iedereen kent elkaar, er wordt nog echt gegroet, geroddeld en gelachen. Die sfeer is ook mijn huis binnengeslopen: stoelen uit vijf verschillende levens, een schilderijtje van een buurman, bloemen die nét niet meer vers zijn, en dan opeens een geweldig hippe bank ertussen, alsof een yup verdwaald is in een vintagewinkel.
Op Social Media konden we je volgen bij de zoektocht naar een nieuw plekje. Was het huis liefde op het eerste gezicht?
Poh wat een verhaal is dit eigenlijk. We hadden eigenlijk getekend voor een ander huis, een smal poppenhuis in een geweldige straat in hartje Jordaan. Een huis met karakter, maar ook mankementen. Daar durfden we doorheen te kijken, maar toen ik tijdens het tekenen van het huis moest huilen in plaats van dat ik een champagne fles wilde openen voelde ik dat er iets niet klopte. Wat meespeelde is dat we een uur vóór het tekenen nog een ander huis - ons huidige huis - hadden bezichtigd. Het was een vreselijk rommelige en stressvolle situatie omdat ik op dat huis gelijk verliefd was, maar we ook al maanden bezig waren geweest met het huis dat we diezelfde dag zouden kopen. Hierin ben ik, ondanks het ongemak en de schaamte naar die verkopers, toch op m’n intuïtie afgegaan. We annuleerden de koop, deden diezelfde dag nog een bod op het andere huis en kregen ‘m, inclusief een paar grijze haren...
Een nieuw hoofdstuk; samenwonen. Jouw smaak en zijn smaak, liggen jullie op 1 lijn qua stijl of moesten jullie compromissen sluiten?
Hahah laten we zeggen; hij houd meer van rust, ik van karakter. Soms win ik met een kringloopvondst, soms sneuvelt er iets omdat het “te veel kringloop” is. Maar, onze smaak komt gelukkig enorm overeen! Toen we door Loods 5 liepen vonden we praktisch precies dezelfde dingen leuk. Al komt Tim echt uit een mannenhuis met donkerblauw en zwart, en met die ‘kleuren’ heb ik helemaal niks. Ook is hij iets minder van de tierelantijntjes en vele accessoires en kan hij best even mopperen als er wéér een kandelaar, schilderij of schouw binnenkomt. Maar als ze dan eenmaal op hun plek staan kan hij m’n aankopen gelukkig wel waarderen. Ook het kiezen van kleuren voor ons huis was een struggle waar we maanden over hebben gedaan, maar uiteindelijk is het een prachtig geheel geworden.
Welk item stond bovenaan je wishlist?
De Fat Joe van Loods 5!! De bank is zo bepalend voor het karakter van je woonkamer en dit was echt mijn droombank. De kleur, de stof, de vorm. Het heeft ons huis ‘afgemaakt’.
Is er een item met een bijzonder verhaal dat je écht niet zou kunnen missen?
Ja, het geborduurde schilderij waarop de Brouwersgracht in de jordaan is afgebeeld. Ik vond ‘m een kringloopwinkel al voordat ik een huisje in de jordaan had gevonden. Het is niet alleen een prachtig kunstwerk in de kleuren van ons huis, maar heeft ook een heel verleden. Toen ik er iets over online zetten kreeg ik een berichtje van een vrouw wiens opa ‘m had gemaakt en die in haar kinderkamer hing. Het is niet zomaar een schilderij, maar het heeft een hele geschiedenis vol herinneringen van anderen. Hoe bijzonder is dat?!
Je geliefde katten Mees en Miso spelen een grote rol in jullie leven, hebben zij inmiddels hun plekje gevonden?
Zeker. Ze hebben de hiërarchie al bepaald en wij wonen officieel bij hén. Tim had helemaal niets met katten, maar hij neemt zijn vaderrol nu erg serieus en de katten zijn dól op hem. Soms ben ik zelfs een beetje jaloers! De katten hebben veel meer ruimte in dit huis en dat doet hen ook enorm goed, ze konden elkaar nog wel eens de tent uit vechten en hier hebben ze meer hun eigen plekje. Mede dankzij de katten is ons huis echt een thuis.
Welke plek in je nieuwe huis voelt nu al helemaal als thuis?
Het hoekje van de woonkamer. Ik kan er televisie kijken, filmpjes monteren, een boekje lezen. Maar ook de keuken(bar). Daar gebeurt alles: koffie, kletsen, wijn drinken, katten die bedelen om tonijn… het is een georganiseerde chaos, net als ik.
